Bu ormanda yaşayan güzel mi güzel minik bir kelebek özgürce uçuyormuş..fakat kelebek fazla vakti olmadığını biliyormuş bu yüzden de kalbi onu nereye götürürse oraya uçmak istiyormuş...içinden hep şunları söylüyormuş ;
- Ben neden diğer hayvanlar gibi biraz daha uzun yaşamıyorum ?... bunları bile düşünmeye vaktim yok acaba ne yapsam ..
diye düşükeeeen... aaa bir de ne görsün bir kuş yavrusu yuvasından düşmüş ağlıyormuş. Hemen yanına uçmuş -Canın yandı mı ? diye sormuş... kuş minik kelebeği görünce çok sevinmiş kendisini kimse duymuyor sanıyormuş, kuşun annesi de onlara yem bulabilmek için uzaklara uçmuş...
Minik kelebek ;
- Ağlama minik kuş annen gelecek, bak ben varım...
demiş...
Kuş yanıt vermiş ;
- Evet ama annemi çok özledim üstelik karnım da çok acıktı..
demiş...
Minik kelebek yavru kuşu oyalayabilmek için elinden ne geliyorsa yapıyormuş birlikte şarkılar söylerken yavru kuşun da annesi çıkagelmiiiş...
Yavru kuş o kadar sevinmiş ki, kelebeğe teşekkür etmiş..ve demiş ki;
- Biraz daha kal birlikte yemek yeriz öyle gidersin..
Kelebek; -Peki demiş...
Yemeklerini de yemişler fakat minik kelebek fazla vakti kalmadığını gitmesi gerektiğini biliyormuş, çünkü yavru kuşun kendisini öyle görmesini istemiyormuş...
Hemen bir bahane bulmuş..
- Kanatlarım hareket etsin biraz gezinip geliyorum demiş...
Minik kuşla vedalaşmış ve hemen oradan uzaklaşmış...
Yolda giderken ne kadar güzel bir gün geçirdiğini, kuşa yardım ettiğini düşünmüş....
Ve o yavru kuş minik kelebeği hiç unutmamış.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder